Donderdag 22 mei brengt een vriendelijke jongeman mij in een zwarte anonieme camionnette naar het UZ in Gent. Ik zit goed vastgesnoerd in de koffer. De inschrijving verloopt zeer vlot en dan mag ik mijn biceps gebruiken van K 12 naar K 1 dus naar de voorkant van de campus en het pad is geen biljart. Op de derde verdieping wordt ik opgewacht door de hoofdverpleegkundige die mij meeneemt naar kamer 307. Stef is super vriendelijk en zeer kordaat. Alle personeelsleden zijn top en helpen mij met alle besognes.
Al snel voel ik het verschil met Neerhof, ik ben opnieuw in een acuut ziekenhuis dus koorts nemen, bloeddruk etc. Een dokter in opleiding doet een aantal testen en neemt mijn voorgeschiedenis af.Morgen zullen ergo en Kine mij uren meenemen in de training. Als ik zeg dat ik hier ben om vooral trappen te leren doen, lacht men meewarig. Het laddermanneke denken ze.

Het is inderdaad complexer dan je denkt, de 40m stappen met een looprek in de gang komt behoorlijk aan in het begin, de druk op de handen blijft nazinderen. ‘‘s morgens ga ik naar de ergo van 9 tot 10u30 en in de namiddag is er kine van 13u30 tot 15u45.

De ergo is nieuw voor mij en het is niet direct duidelijk waar die oefeningen voor dienen, met al die kleurtjes en hulpmiddelen komt het nogal schools over. Je moet doorvragen en dan kom je te weten waarvoor het goed is.In mijn geval is het vooral stabiliteit en spieren kweken.

Ook beter leren steunen en links bewaken is belangrijk.Steeds meer zijn er ook moderne toestellen met programma’s zoals Wii waarbij je dus stappen zet in een spelprogramma en het is voor punten.Het speelse competitieve leidt af.Er is ook een autozetel waar je kan leren om in en uit een auto te stappen en dat is bijzonder nuttig.Zie foto hieronder.

Van de oefeningen in ergo en kine heb ik niet zoveel foto’s want ik ben daar om intensief te oefenen en dat laat zich voelen. Buiten de zaal op de kamer is het ook de bedoeling om te oefenen. Been plooien en nog eens plooien en spieren versterken, de benen de lucht in. Tenen naar boven trekken en enz.

Sis klem op, zondagsdienst dus tijd voor een uitstap, na ongeveer 10 weken weg van huis ga ik voor de eerste keer terug naar de Kouterlaan.  In en uit de auto gaat nog wat stroef maar het lukt en met het looprek van André ( hij kan helemaal niet meer uit de voeten) geraak ik voorzichtig in huis. Wat n aangenaam moment is dat, ik voel me zoveel beter. Echte koffie, taart, zotte hond, rust in de relax, Ingrid  heeft asperges en belota gemaakt, nadien heerlijk konijn maar ik moet terug want morgen hervat de training. Ik ga direct verlof vragen voor zondag !

Hydrotherapie

maandag en donderdag is er therapie in het zwembad van het revalidatiecentrum K7. Ik word met een rolstoel ondergronds tot daar gebracht. Met een lift zet men mij op mijn voeten in het water en onder water daalt de druk op de benen met 30%, zo kan ik fietsen,wandelen en zitbewegingen maken in een veel grotere gradenhoek. Het gaat uitstekend en ik voel mij nadien super, geen pijn en geen zwaarte gevoel.

Zondag 1 juni, opnieuw enkele uren naar huis en dat doet deugd.Mijn doel op 15 mei was ontslag op 7 juni maar dat zal te vroeg zijn ik kan nog niet voldoende plooien en moet nog starten met trappen lopen. Mijn bijgestelde target is nu 20 juni en dat is zeker realistisch.